ξύπνησα πάλι σε γη εχθρική
στα χαρακώματα
πλάτη από σίδερο φοράει ο ήλιος
κι αφουγκράζεται στην τέφρα
τη μαργαρίτα που άνθισε
ανεμοστρόβιλους σπασμένους
στις τσέπες μου χαϊδεύω
εδώ τα πρωϊνά
κανένας δεν οργίζεται
οι νεκροί και οι τρελλοί
επί των κυμάτων βαδίζουν
κι ας το γνωρίζουν
του νερού η εξ-ουσία
στου γλάρου το μονόφτερο πέταγμα
μπορεί να συντριβεί
σε χρόνο αθώο
με κόκκινου πυρετού ρινίσματα
και ψίθυρους εγκαυμάτων υπόγειων
υπεράνω πάσης υποψίας
στα χαρακώματα
πλάτη από σίδερο φοράει ο ήλιος
κι αφουγκράζεται στην τέφρα
τη μαργαρίτα που άνθισε
ανεμοστρόβιλους σπασμένους
στις τσέπες μου χαϊδεύω
εδώ τα πρωϊνά
κανένας δεν οργίζεται
οι νεκροί και οι τρελλοί
επί των κυμάτων βαδίζουν
κι ας το γνωρίζουν
του νερού η εξ-ουσία
στου γλάρου το μονόφτερο πέταγμα
μπορεί να συντριβεί
σε χρόνο αθώο
με κόκκινου πυρετού ρινίσματα
και ψίθυρους εγκαυμάτων υπόγειων
υπεράνω πάσης υποψίας
