Το κόκκινο σπίτι στην παραλία

Το κόκκινο σπίτι στην παραλία
είχε δυο μάτια παράθυρα
που ξέπλεναν την προσμονή
στο απέραντο γαλάζιο
Ένα κήπο μικρό
με δυο τεράστιους φοίνικες
και μια αιώρα ανάμεσα
να λικνίζει στις άγουρες σκέψεις του μεσημεριού
τα αδιάκριτα βλέματα των περαστικών
Στο πέτρινο πηγάδι της πίσω αυλής
η θάλασσα κυκλωμένη απ΄το κενό της
στερέωνε το ύψος της
στους κούφιους ήχους της πτώσης
αναμένοντας να θρέψει στο αλάτι
τον απαλό λόγο του χεριού που προσπέρασε
Πάνω απ΄το μουγκρητό των κυμάτων
αγρυπνούσε το μικρό μπαλκόνι
αγναντεύοντας στα ξύλινα περάσματα των καιρών
τα σώματα που έτριζαν ρευστά
με τα πρόσωπα αραγμένα
σε κάποια βάρκα δίχως όνομα
καταμεσίς
Στο κόκκινο σπίτι στην παραλία
η προσμονή κρεμόταν
σε άγκυρες από βότσαλα γαλάζια
που σωριάζονταν με τα χρόνια
στις αγριολούλουδες σκέψεις
της φραγμένης εισόδου
και ξεχνούσαν ...