Με τα χέρια στις τσέπες

Συχνά φορούσε το μαύρο της παλτό
κι ακολουθούσε τη λάθος πομπή
αγαπούσε τις ομιλίες
που έφταναν στ΄αυτιά της
μέσα από ένα αλφάβητο άγνωστο
άπιαστες σαν τα πουλιά που πετούσαν χαμηλά
γνώριμες σαν τα τρομαγμένα αγριολούλουδα 
ανάμεσα στις ράγες που φεύγουν
που και που συναντούσε
κάποιο εύκολο πρόσωπο
και πρόθυμα φορούσε
τους μορφασμούς που της έμοιαζαν
πιο μέσα χάνονταν τα φώτα του δρόμου
κι όλο βάδιζε

κι όλο πήγαινε

μακριά στην ψυχή της
με τα χέρια στις τσέπες