Οι λέξεις των νεκρών

χτισμένες με σελίδες κίτρινες
οι λέξεις που μιλάνε στους νεκρούς
στάζουν τις πόλεις των ματιών τους
χωρίς ένα ποτάμι αναμμένο
να βαδίζει το πρόσωπο
μια άνοιξη αβάσταχτη στο περιθώριο
ν΄ανθίζει
μια γωνιά νυχτερινή να σε κοιτάει κατάματα
πίσω από το κερί που τρεμοσβήνει