Ερχόταν από το βάθος του καθρέφτη.Αβοήθητη,περνούσε μέσα από δαγκωμένες
φωνές,κιτρινισμένες κουρτίνες,ανθρώπους με ξηλωμένα σώματα,ανεπίδοτες
επιστολές.Ερχόταν αβοήθητη... σκοντάφτοντας στα τεράστια μάτια του
σκύλου που την παρατηρούσαν θλιμμένα. Ανοιγόκλεισε το στόμα... άκουσε
τον αντίλαλο..."μην ανησυχείτε για μένα"...
Κοίταξε μπροστά...
το μικρό,φευγαλέο φως που κρεμόταν στον τοίχο. Εκεί ήθελε να φτάσει. Το δωμάτιο τρεμόσβηνε.
Τα πλαστικά λουλούδια στο τραπέζι τρεμόσβηναν κι αυτά. Άρχισε να βρέχει, ένιωσε να παγώνει.Το δωμάτιο έσταζε στον καθρέφτη. Το δωμάτιο κυλούσε...το δωμάτιο άδεια φωνή...το δωμάτιο... άπλωσε τα χέρια να προλάβει το φως.
Να σβήσει τη σταγόνα... να σβήσει τον καθρέφτη...να σβήσει το δωμάτιο...
Κοίταξε μπροστά...
το μικρό,φευγαλέο φως που κρεμόταν στον τοίχο. Εκεί ήθελε να φτάσει. Το δωμάτιο τρεμόσβηνε.
Τα πλαστικά λουλούδια στο τραπέζι τρεμόσβηναν κι αυτά. Άρχισε να βρέχει, ένιωσε να παγώνει.Το δωμάτιο έσταζε στον καθρέφτη. Το δωμάτιο κυλούσε...το δωμάτιο άδεια φωνή...το δωμάτιο... άπλωσε τα χέρια να προλάβει το φως.
Να σβήσει τη σταγόνα... να σβήσει τον καθρέφτη...να σβήσει το δωμάτιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου