"Ζωή σαν τριαντάφυλλο"
απόσπασμα από διήγημα
Μην προσπαθείτε να ζωντανέψετε μια ωραία νεκρή.
Είναι ιεροσυλία να προσπαθείτε να ζωντανέψετε μια ωραία νεκρή…
Σήμερα κάνει παγωνιά. Τους τελευταίους μήνες κάθε μέρα κάνει παγωνιά. Μυρίζει αυτή η παγωνιά στη γωνία. Ούρα σκύλου, σπέρμα και μουχλιασμένα ψάρια, μυρίζει. Το βράδυ, κάποιες γερασμένες πόρνες πηδιούνται πάνω στους πάγκους.
Τις παίρνουν κάποιοι βρωμιάρηδες τύποι που δεν έχουν να πληρώσουν ούτε για μισή ώρα σ’ ένα ξενοδοχείο με χρησιμοποιημένα σεντόνια.
Πηδιούνται για ένα ποτήρι κρασί στο μπαρ του Μισέλ.
Οι αρουραίοι ανεβοκατεβαίνουν στον υπόνομο. Πηγαινοέρχονται ανάμεσα σε πνιχτές κραυγές και ξεδοντιασμένα χαμόγελα ικανοποίησης.
Κάθε μέρα στην ίδια γωνιά. Συνήθισε τη μυρωδιά της. Την ξεδιαντροπιά των μόνιμων ανθρώπων που περιφέρονται σ’ αυτή. Τραγουδάει γιατί αυτό μόνο ξέρει να κάνει. Έμαθε να ψυχολογεί τις κινήσεις των περαστικών. Όταν κάποιος κοντοστέκεται βάζει ακόμα περισσότερη ψυχή στη φωνή της, μέχρι να τον ακινητοποιήσει. Κι όταν τον βλέπει να γυρίζει προς το μέρος της και να την ακούει γοητευμένος,αισθάνεται ένα μικρό θρίαμβο.
Δεν τραγουδάει για τα χρήματα. Γι αυτόν το μικρό θρίαμβο τραγουδάει.