τα δέντρα ευθύνονται
δε μένουν
ποτέ σταθερά
αλλάζουν τοπία
ρίζες
ονόματα
κι όταν νυχτώνει
κρύβονται
στους έρημους κήπους
των σπιτιών
κρυφοκοιτάζουν
απ' τα σπασμένα παράθυρα
το φεγγάρι
τη μουσική που μόλις σταμάτησε
τα παιδιά που στέκουν ασάλευτα
στο σαλόνι