όλα τα χρώματα λευκά
αντίλαλος
ένα πουκάμισο σύννεφα
που ανεμίζει στο σύρμα
τα χέρια σου ακόμα συνεχίζονται
μοιράζοντας τον κόσμο
μία καφέ
δύο ζάχαρη
πόσο βαθύς είν' ο κύκλος
εδώ μια ρίζα από σπίτι
πιο κει
ένα κεράκι που γελάει
στο κατακάθι ένας σκύλος
πηχτός
η εμμονή σου να ξεχνάς
κόβοντας
τα μαλλιά σου κοντά
επειδή καλοκαίρι