βάλε το χέρι σου μες στην πληγή
η θάλασσα παντού είναι η ίδια
ο σκύλος που σ' ακολουθεί
θ' αναδυθεί στην καινούρια πόλη
νεκρός
κι εσύ θα κρατάς το λουρί σου
τριγυρίζοντας στον κόσμο
γαύγισε τώρα αν θέλεις να είσαι πιστός
το κεφάλι σου χωράει στο άνοιγμα της πόρτας
πόσο μικρό το δωμάτιο όταν δεν έχει φεγγάρι
κι όλο ταξιδεύει προς τα πίσω
χωρίς ν' ανήκει σε καμιά διεύθυνση
η πολυθρόνα, το κρεβάτι, το πουκάμισο στο πόμολο της πόρτας
όλα βυθίζονται
όλα αναδύονται
χωρίς τον τρόπο να θυμούνται
άλλωστε όλα συνέβησαν χωρίς ημερομηνίες σαφείς
ήμουν εσύ
ήσουν εγώ
δεν έχει πια σημασία
η λεμονιά άνθισε πάλι στο σκοτάδι
όταν αλλάζει ο καιρός τρίβω απαλά τον καρπό μου
δε μπορώ να τρέξω πιο γρήγορα
απόψε θα βάλω
λίγο νερό στο μικρό σου το πιάτο
το τσίγκινο