όταν το σκοτάδι αλλάζει θέσεις
φυτρώνουν γύρω σου μαύρα παιδιά
ασυνόδευτα
δειλά αναζητάνε την παλάμη σου
κι εσύ γονατίζεις
στα πεθαμένα τους ρούχα
ψάχνοντας κάτι αληθινό για να πεις
κάτι από δίχτυ
κάτι από μαύρο πυρετό
ίσως τους πεις για τους πάγους που λιώνουν
άλλωστε οι σκηνές είναι κατοικίες προσωρινές
ούτε ριζώνουν
ούτε πεθαίνουν
τριγύρω το νερό
ο ρόγχος
το άδειασμα
η οσμή της κραυγής στους κροτάφους
μαύρα παιδιά ασυνόδευτα
πού τα πηγαίνουν