Λίγο μετά που γνωριστήκαμε ήταν αντίο

κάπου ξέχασα τα χέρια μου
στους ώμους σου
τα θυμάμαι τελευταία φορά
μ΄ένα κόκκινο τριαντάφυλλο
να μορφάζει στο κασκόλ σου
τα μεγάφωνα αναγγέλουν μοναξιά
σε ισχυρή δόνηση ο επόμενος σταθμός
χίλιες μικρές σπασμένες ανάσες
ένα σπουργίτι θαρρώ ξεψύχησε
στο κενό που πονούσε ανάμεσά μας
μ΄έσφιξες πάνω σου θυμάμαι
κι ήταν τότε που γνωριστήκαμε
ύστερα ξήλωσες
τις ράγες με το βλέμμα σου
ταξιδεύοντας αντίθετα