Χωρίς ελαφρυντικό

Κάποτε το κόκκινο, ήχος οξύς
Με ρωγμές θα πληγώσει τη νύχτα
Οι ψυχές θα ξεχυθούν απ΄τα όνειρα
Στάζοντας εκκλησιές λαβωμένες
Κι όταν το ακροατήριο
Αλλάξει πλευρό
Στις εσοχές της σάρκας
Το πρωτότοκο νεύμα στον καθρέφτη
Θα εκλιπαρεί για το μοναδικό ελαφρυντικό
Της πρότερης έντιμης θλίψης