Μίλα σιγά μπροστά στον καθρέφτη
το προσώπό σου χορτασμένο από σένα δεν έχει απέναντι να δει
μίλα σα να κλείνεις σιγά την πόρτα για να γνωρίσεις αυτό που άφησες πίσω
και το τετράγωνο δωμάτιο ακολουθεί το μυαλό σου
χωρίς το τριαντάφυλλο που κάποιος ξέχασε πάνω στο τραπέζι
μίλα σιγά, αργά κι αβέβαια μπροστά απ΄τον καθρέφτη
σα να χαϊδεύεις τα φτερά μιας πεταλούδας
και να μένουν να χρώματα στα χείλη σου
σα να σπρώχνει ο άνεμος την ψυχή σου στο θάμπος
και να πρέπει να μείνεις χωρίς συλλαβή ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου