συνήθως προφταίναμε
κάποιο μικρό ανθάκι στο πέτο
κάθε που το μυρίζαμε
μαραίνονταν τα ρούχα
τα χέρια μόνο ίδρωναν
κι έψαχναν κάποιο χρώμα
ανεξίτιλο να κρατηθούν
το τσαλάκωναν
το έγδερναν
το έπνιγαν
νύχτωνε ωστόσο
κι ο χρόνος έμενε και πάλι
ανυπεράσπιστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου